Rüzgârın şarkısı kelebeğin


Buharlaşsın zamanın birikmiş belleği

Bir kelebeğin kanatları tırtılında

Metamorfoza uğramış

Rüzgârın şarkısını biliyordu O

Çiçek tozlarıyla dans ediyordu zamansız

Sonsuz devinimdi olmakta olan ne ise

O olarak değişiyor ve dönüşüyordu

Özden söze sözden köze közden küle

Külden öze özden söze

Oluş zamansız ve mekânsızdı

Harfi yoktu kimsenin

Söz yitik bir “im”di

Heceler, kelimeler, imgeler, tümceler bir bulmacanın kayıp göstergeleriydi şimdi

Birden anlam çoğaldı ve yoğunlaştı öz’de

Kanatlarında güneş pırıltısı kelebeklerin sevinciyle

Sonsuz bir devinimdi varoluş

Rüzgârın şarkısını söylerken kelebekler


                                


 Mehtap Kılıç Aziza La’Ra Kuğu

                                               03.12.2020 / 18.39 Aydın


Açıklama; Bu şiir 2021'de YazıYorum dergisinde kamusal alanda görünür kılındı





Yorumlar

Tüm zamanlar