Rüzgârın şarkısı kelebeğin
Buharlaşsın zamanın birikmiş belleği
Bir kelebeğin kanatları tırtılında
Metamorfoza uğramış
Rüzgârın şarkısını biliyordu O
Çiçek tozlarıyla dans ediyordu zamansız
Sonsuz devinimdi olmakta olan ne ise
O olarak değişiyor ve dönüşüyordu
Özden söze sözden köze közden küle
Külden öze özden söze
Oluş zamansız ve mekânsızdı
Harfi yoktu kimsenin
Söz yitik bir “im”di
Heceler, kelimeler, imgeler, tümceler bir bulmacanın kayıp göstergeleriydi şimdi
Birden anlam çoğaldı ve yoğunlaştı öz’de
Kanatlarında güneş pırıltısı kelebeklerin sevinciyle
Sonsuz bir devinimdi varoluş
Rüzgârın şarkısını söylerken kelebekler
Mehtap Kılıç Aziza La’Ra Kuğu
03.12.2020 / 18.39 Aydın
Açıklama; Bu şiir 2021'de YazıYorum dergisinde kamusal alanda görünür kılındı
Yorumlar
Yorum Gönder