Tutulma anı
Mavi zamanlı ışık huzmelerinden
Gümüş renkli denizlere doğru evrilirken akşamlar
Hiçlikle yoğrulmuş insan zamansız ve mekansız hülyalara dalarken
Beyhude geçer gider imgeler denizi
Sonsuz bir limana doğru savrulurken rüyalar
Ah kimsesizdir şimdi gülüşler
Gülüşler ki hüznün kardeşidir
Rüzgarında
Tutulur ay Venüsle
İmgesiz ıstırabı öğrenmiştir O
Annenin rahmini
Ve Babanın Rahmanı örtmüştür şimdi Leyla’nın aşkını
Aşk ki kavuşamamadır
Şarabi bir suskunlukla çağlayan nehir gibi
20.06.2020 / saat: 23.01 Ruhumda yankılandı bu dizeler
Mehtap Kılıç Aziza
La’Ra Kuğu
açıklama : bu şiir ilk defa Galata Pera dergisinde 2021'de kamusal alanda görünür kılındı
Yorumlar
Yorum Gönder