Tutulma anı

 

Mavi zamanlı ışık huzmelerinden

Gümüş renkli denizlere doğru evrilirken akşamlar

Hiçlikle yoğrulmuş insan zamansız ve mekansız hülyalara dalarken

Beyhude geçer gider imgeler denizi

Sonsuz bir limana doğru savrulurken rüyalar

 

Ah kimsesizdir şimdi gülüşler

Gülüşler ki hüznün kardeşidir

Rüzgarında

Tutulur ay Venüsle

İmgesiz ıstırabı öğrenmiştir O

Annenin rahmini

Ve Babanın Rahmanı örtmüştür şimdi Leyla’nın aşkını

Aşk ki kavuşamamadır

Şarabi bir suskunlukla çağlayan nehir gibi

 

 

20.06.2020 / saat: 23.01 Ruhumda yankılandı bu dizeler

Mehtap Kılıç  Aziza La’Ra Kuğu


açıklama : bu şiir ilk defa Galata Pera dergisinde 2021'de kamusal alanda görünür kılındı

Yorumlar

Tüm zamanlar