Modigliani

Senaryo; Mick Davis

Art  Dramatik düzenleyen; Mick Davis

Aktör ve Aktrist kişileri; Andy Garcia, Elsa Zylberstein..

Müzik; Guy Farley

      2004’de izlediğim İstanbul’da İstiklal Caddesinde Alkazar yada Beyoğlu sinemasında; beni derinden etkilemedi. Modigliani benim için daha önemli bir sanatçı. O dönemdeki dostluk kurduğum kişilerden biriyle izlemiştim, O her zaman sinema konusunda daha tutkulu olmuştur. Hayatı boyunca benden daha fazla film izlemiştir sanırım. En çok birlikte film izlediğim ve kritik yapabildiğim yegane insanlardan biriydi kendisi, Allah uzun ömür versin. Başka birisi de yine derin dostluk kurduğum insanlardan birisi bana Modigliani’nin hayatını anlatan kitap hediye etmişti. O zamanlar portre karakalem resim çalışmalarım oluyordu. Fotoğraf ve sinema eğitimlerine katılıyordum. Böyle kitapları kendimle birlikte obje olarak taşındığım göçebe ömrümdeki evlere süs olarak bulundururum kitaplığımla birlikte. Biraz eksilip, çoğalarak, derinleşerek…2000’lerin başları sanırım benim resim, sinemaya ağırlık verdiğim dönemler. O dönemde yine belki biraz daha öncesindeki tarihlerde dostluk kurduğum bir başka insan beni bir sinema filmi çekme konusunda bir eğitim programına davet etmişti. Bu arkadaşım uluşlararası düzlemde ödül alan önemli filmler yaptı, ancak ben Eğitim Sektöründe çalışmaya başlayınca bu ünlü olan arkadaşlarla veya diğerleriyle de görüşemedik, bir kopuş oldu. Bazen seçimler, bazen önündeki seçenekleri değerlendirme tarzın, insanların seni nasıl yüreklendirip, bir kısım insanların seni nasıl mutsuz edebildiği de çoklu yaşam karmaşasının çözülemez labirentleridir. Her hangi bir konuda da ısrarcı, aman illaki şu olsun gibi bir saplantıya girmedim, yeterince motive olamamak, yada yeterince istememiş olmak, trajik unsurlar, şunlar, bunlar birsürü neden üretilebilir, hiçbir şey hiçbirşeyin nedeni yada tam anlamıyla sonucu değildir de aslında. Ben biraz bu durum belirsizlikle açıklıyorum, bir belirsizlik hacminde Heisenberg olasılığının çevresel dinamikleriyle de ilgili. Yeni bir mümkünler dünyası olasılığı sistemi Marksist veya ona yakın bir tablo olduğunda herkes rahat bir şekilde sanatsal imkanlarını bir değerlendirsin bakalım, kimler daha neler neler yapabilir? Neyse yıllar yıllar sonra tekrar Modigliani hakkında bir sohbet oldu birisiyle, artık şuan hayatımda olmayan birisi. Hayatımda ortalama kendisi 1 yıl kadar kaldı, sonra bir darbeyle görüşmüyoruz. Çatırdadı bir şeyler, güven unsuru çatırdadı. Bir dostluk yada sevgililikte en önemli unsur güven ve dürüstlük sanırım. Ne kadar güven duyabiliyor ve dürüst olabiliyorsan ilişkiniz o kadar kök salıyor derinlere ve yükselebiliyor da aynı zamanda.

Andy Garcia çok iyi bir performans gösteriyor. Epey zaman sonra tekrar izlemiş oldum. Tutku hem âşkta hem de sanatta birarada. Art ve Dramatik olarak, görselliği Modigliani ve Picasso'nun ruhuna uygun bir şekilde yorumlanmış. Film müziklerinin yoğunluğu finale doğru görsellikle çarpıcı hale geliyor. Modigliani öleceğini bildigi halde sağlığına dikkat etmiyor ; kendine karşı yıkıcı olduğu kadar yaratıcı deha aynı zamanda. Döneminde Picasso ile gerilimli rekabetleri söz konusu. Bu konuda Picasso acımasız, saldırgan, burjuvavari bir tutum içinde aktarılıyor. Modigliani kazandığı Sanat yarışmasına katılacağı gün saldırıya uğruyor. Resim yapmak, Sanatsal yaratı onun sıradan bir yaşam sürmesini dahi sağlıyamıyor, gururundan dolayı başkaldırıyor. Karısı 2.çocuğuna hamileyken intihar ediyor Modigliani'nin ardından.

             "Ruhunu gördüğümde gözlerini yapacağım" diyor Modigliani karısına ilk tanıştıklarında yaptığı tabloda. Ölmeden önce gözlerini yapıyor. İtalya'da Yahudi bir ailenin çocuğu olarak doğuyor. Yahudi olmanın genlerine ve kültürüne işleyen o dramatik başkaldırıda ne çok sanatçı ve bilim insanı var antropolojik bir kazı yaptığımda. Hayatının ileriki süreçlerinde Fransa'da özgür bir eğitim ortamı yakalasa da asla uyumlu bir burjuva olmuyor. Daima dialektik bir ruh var ; dramatik ve hipergerçek bulduğum. Yahudi olmanın benzer öğeleri ; Varolma çabası ve asi bir yaratma edimi.

 Şimdi bu yazıyı yeni yeni anımsayışlar, bireysel tarihimden anekdotlara daha bir uzattım ve genişlettim.  2020’de  doğurmaya başlamışım, bakalım daha ne kadar büyüyecek zamanla sözcüklerim…

Zaman ; şimdi şuanda 6 ekim 2022 saat: şimdi şuanda 01.06’ da.

Çağrışımsal mekanlarım ve kişiler; İstanbul, İstiklal caddesi, hatırladığım 4 insan kişisi.

Yazar, yorumlayan; MEHTAP KILIÇ AZİZA LA’RA KUĞU

*Bu filmden çok daha iyisi yazabilir, oynayabilir, yönetebilir, müziğini yapar, üzerinize partiküllerini savurabilirim;  istersem ünlü ve Nobel vesairenin en mükemmel ödülünü alıp ünlülük kervanının en tepe noktasında sizleri aşağılayabilirim en kibar formüller ve zerafetle. Slovaj Zizek öyle söylüyor, ondan esinlendim biraz. Neyse ben Filozofum herşeyden önce ve şairim ve yazar ve Global sanatçıyım. Hepiniz geberdiğinizde ben yaşıyor olacağım, gelecekte ve şimdi benim varlığım kutsanacak. İnsan kalmaya çalışmak, dürüstlük sizin zalimliğinizden, böyle şeylerden daha değerli, çünkü ben inançlı biriyim.