Portrait of a lady on fire

Alev almış bir genç kızın portresi 

 

Actress Özneler; Noémie Merlant, Adèle Haenel'in

Artistik ve Dramatik düzenleyici Özne: Céline Sciamma

Senaryo Öznesi: Céline Sciamma

Ödülü: Cannes Film Festivalinde senaryo, yönetmen…çok ödüllü

 

 Sinematografik ve artistik olarak Bertolucci formunda romantik dialoglar ve sahneler  ancak dramatik olarak hiç de alışık olunmayan feminist bir eleştiri perspektifinden  sunuluyor. Seline Sciamma eril bakışı ile tanımlanan ve bakılan nesne formunda sunulan kadın imajı tamamen özneleşiyor. İlk defa bir filmde erkek figürleri başrol dışında birkaç kısıtlı alanda sunulduğunu görüyorum. Sinemada belirleyici ve baskın karakterlerin hepsi de Öznedir, hiçbir Kadın nesne formunda sunulmamıştır. Neredeyse erkek arkaplanda tarihin yitip giden figürleri gibi etkisiz varlıklar halindedir. Yine de erkekliğin hortlayan gölgesi kadınların bilinçdışı kaygılarının merkezinde kaçıp kurtulmak istedikleri imgesel olmasa da simgesel olarak sezdirilir. Marksist literatüre göre sosyo ekonomik farklı  sınıfsal kimlik oluşumları ; burjuva değer yargılarının olduğu dönemi yansıtan aristokrasinin Öznesi kadın, küçük burjuva Ressam ve hizmetçi İşçi Kadın arasında geçen olayların teması aslında zorla evlendirilmek istenen bir kadının direnişini anlatıyor. Sinema filminde aynı zamanda Marksist bir işbirliği ve direnme formunun aristokrasiyi temsil eden kadınlar tarafından temsilinin mümkün olamadığını çünkü evlilik formunun kadının seçimi tarafından belirlenmeyen geleneksel belirlenmişlikle oluştuğunu net bir şekilde yansıtıyor olguların gelişimi. Küçük Burjuva temsili olan Özne Kadınlar ve İşçi sınıfını temsil eden Özne Kadınlar Feminist bir Kadınlık  kimliğini vurgulayan bir direniş unsuru olarak birlikte ateşin etrafında dayanışma örneği gösteriyorlar dramatik ve artistik sahne  akış formunun belli bir zaman noktasında.  Burada artık aristokrasiyi temsil eden ve kendi rızası olmadan evlendirilen aristokrasiden biri olmasına rağmen feminist dayanışmanın bir Öznesi olan Direnen Kadın görüyoruz. Buna direnmeye çalışırken ressam ve resmi yapılan kişi arasında bir âşk gelişiyor. ÂŞK’ın savunulma biçimi her türlü belirlenen kimliklere karşı direnen bir form olarak beliriyor. Filmde otantik bir atmofser, ateş ve su elementleri ; âşkı ve doğurganlığı simgeliyor. Kadın çıplaklığı hiçbir şekilde arzu nesnesi olarak sunulan bir et parçası değil, bakılan ve arzulanan nesneleşmiş bir formun tekrarı ve indirgemeciliği değil; acı çeken, duygusal dalgalanmaları, tutkuları olan akışkan öznelerin canlı ve yaşayan tezahürleridir.

 

 

Tarih: 20.02.2022 kişisel instagram sayfam aziza.la.ra.kugu da ilk defa paylaşılmıştır. Şimdi bloğuma aktardım yeni yorumlamalarımla daha da geliştirdim. 18.10.2022 saat: 22.30